ชีวิตในเมืองใหญ่ หรือที่ชุมชน มักจะมีจุดบอดเล็กๆอยู่เสมอและเยอะมากๆ เพื่อนๆหลายคนคงได้เห็นคนไร้บ้าน คนจรจัด ตามข้างทางที่เราเดินผ่านมากมาย ผู้คนในเมืองใหญ่มักคิดว่า ชะตากรรมตัวใครตัวมันละกัน เราก็ยังเอาตัวเองไม่รอด แต่อย่างไรก็ดี ถ้าเราคิดว่าเราแย่แล้ว เรามาดูมุมเล็กๆของคนเหล่านี้กันบ้างว่าพวกเขาน่าเห็นใจมากขนาดไหน
ความฝันของเรา ขอแค่ที่สามารถพักผ่อนได้อย่างสงบก็พอ
หันหน้าเข้าหาผนัง ก็จะได้มุมส่วนตัวสุดๆเลย
เธอคนนี้จะสอนให้คนในโลกรู้จักการให้
แต่ละคนก็มีสังคม แล้วผมล่ะ
ช้อปปิ้งยามเช้า
เพื่อนยามยาก ที่ไม่เคยทิ้งกันไปไหน
เหมือนรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของคนข้างหลัง แค่ได้ฟังพวกเขาคุยกันอย่างมีความสุข
แค่พื้นที่เล็กๆ ก็พอ
ในวันที่อ่อนล้า
ทุกคนเห็นว่าผมอยู่ตรงนี้ แต่คงไม่สำคัญอะไรกับชีวิตของใคร
ความฝันผมอยากเป็นนักกายกรรม
ควันรถก็หอมดีนะ
ห้องนอนในฝัน ในที่สุดดดด…
มีใครเห็นฉันไหม
ถ้านั่งเงียบ เพื่อนๆชาวโลกคงไม่รู้ว่าผมต้องการอะไร บอกเลยละกัน.. หิวข้าวครับ
หมอนใบนี้สบายที่สุดในเวลาแบบนี้เลย
สำเร็จไปอีกขั้น เลื่อนตำแหน่งให้ตัวเองจากนอนพื้น เป็นนอนเปลแล้วนะ
ไม่มีใครอยากเป็นแบบนี้ ถ้าไม่สิ้นหวังมากพอ
ใครสักคนที่มองมาที่ฉัน
อยากเช่าห้องสักห้อง มีบ้านเล็กๆสักหลังนะที่รัก
เพียงรอใครสักคนโทรมา แล้วพาเขากลับบ้าน
ความช่วยเหลือจะมาแก่ผู้ที่ร้องขอเสมอ
เราจะต้องเดินทางต่ออีกนานแค่ไหนกัน
เราทุกคนต่างอยากกลับบ้านของเรา
เมื่อก่อนก็ไม่คิดว่าจะได้มาอยู่จุดนี้
ต่อชีวิต เพื่อให้ฝันเป็นจริง
ถ้าคุณอยากสบายก็ไปที่บันไดเลื่อน ถ้าใครอยากลองลำบากก็เดินมาที่ผม
ต้องมีสักวันที่จะเป็นของเรา
ขอบคุณที่มองดูสิ่งที่ผมสรรค์สร้างให้กับโลกใบนี้
ชีวิตมันยาก แต่มันง่ายมากถ้ารู้จักยอมรับมัน
คนส่วนใหญ่ที่เป็นคนไร้บ้าน ต่างเคยมีบ้านมาแล้วทั้งนั้น แต่ด้วยเหตุหลายๆอย่าง เช่น โดนหลอกจนหมดตัวยังกลับประเทศไม่ได้ หรือธุรกิจล้มละลายกระทันหัน ทำให้เขากลายเป็นคนร่อนเร่ แต่สิ่งหนึ่งที่พวกเขามี และน่ายกย่อง คือการที่พวกเขาไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค พวกเขามีความเชื่อว่าวันหนึ่งชีวิตเขาจะดีขึ้น และเขาไม่คิดฆ่าตัวตาย นั่นแสดงว่าเขาเป็นคนที่มองโลกได้เฉียบขาด อดทน และรู้ว่าวันหนึ่งชีวิตของเขาจะไม่เป็นแบบนี้อีกต่อไป
source: boredpanda